सलाइको काटी र म

सलाइको बट्टामा
खादिएर बसेका छन सलाइका काटिहरु
जस्ले बोकेका छन
आफ्नै टाउकोमा बारुदको पगरी
र मेरो बायापट्टी छेउमै छ
नया सुर्य चोरोटको बट्टा
भर्खरै किनेर ल्याएको

चुरोट सल्काउन हात अघि बढ्नै खोज्दा
म भने मन भित्र सोचीरहेछु
के जलिरहेको मन लाइ
चुरोटको खिल्ली जलाउदैमा शान्त पार्न सकिएला त ?

चुरोट जलेर उड्ने धुवाँले त हावासङै
फुक्सोमा क्यान्सर गर्दिन सक्छ !
अनि उनले दिएका बचनहरुले पनि
हावाको तरङ सामाउदै
Cerebral cortex मा ठोक्किएर
अन्तिममा मनमै गहिरो घाउ बनाइसकेको छ

यति सोचेर म शुन्यतामा प्रवेश गर्छु
आफै भित्र हराउछु
अनि निर्णय सुनाउछु यो हातलाइ
हो टाउकोमा बारुध बोकेर
पल्टिरहेको सलाइको काटिले
यो निर्जीव चुरोटको खिल्ली होइन
उस्ले दिएका सजीव सम्झनाहरु जलाउन सके
फेरि फेरि सपनामा आएर सताउन कम गर्थे कि ?

फेरि सोचे
यो सलाईको काटिले
चुरोटको खिल्ली उस्का सम्झनाहरु मात्र हैन
यदि मैले मेरो आफ्नै
आडम्बर , रिस , घमण्ड , स्वार्थिपनलाइ
जलाएर खरानी बनाउन सके
चुरोटको ठुटोजस्तै
के हलुका होला त मेरो बाकी जिन्दगी ?